FICWARE

.

บางคนอาจจะเคยได้ยินกันมาบ้างสำหรับ Act 1, Act 2, Act 3 ซึ่งผมอ่านมาในตอนแรกก็ไม่ค่อยเข้าใจว่ามันจะแบ่งอะไรยังไง เพราะความจริงแล้วมันมีมากกว่านั้นครับ แล้วแต่เทคนิค แบบ Act 5, Act 7, Act 9 ก็มี แต่ 1 2 3 นี้ถือว่าเป็นรูปแบบมาตรฐานที่นิยายต้องมี สรุปก็คือ มันแบ่งเพื่อให้วางโครงเรื่องได้ง่ายว่าบทนั้นบทนี้ควรจะเป็นอะไร

.

Act 1

1 – ชีวิตของตัวเอกของเรื่อง ส่วนนี้จะเป็นการนำเสนอตัวเอก ย้ำว่าตัวเอกของเรื่องนะครับ มือใหม่หลายคนโผล่มาแบบมีตัวละครหลายตัว ไม่ได้เน้นตัวไหนเลย แล้วก็ไม่ได้บรรยายอะไรละเอียดด้วย อย่างนี้ผิดวิธี ในช่วงนี้จะเป็นการแสดงให้เห็นวิถีชีวิตแบบปกติว่าตัวเอกใช้ชีวิตอย่างไร มีสิ่งแวดล้อมอย่างไร

.

2 – เหตุการณ์พลิกผัน หลังจากนั้นจะเป็นช่วงของเหตุการณ์ที่จะเปลี่ยนชีวิตของตัวเอก มันจะมีสถานการณ์บางอย่างที่บีบคั้นให้เขาต้องเลือกทำอะไรสักอย่าง หรือมีโอกาสที่จะทำให้เขาเปลี่ยนแปลงชีวิตไปจากเดิม เช่น เจอคนที่ชอบ ตอนนี้เป้าหมายของเขาก็ไม่อยากโสดละ หรือครอบครัวถูกทำร้าย หรือเจอเงินวางทิ้งไว้ 500 ล้าน หยิบมาก็รวยเละเลยนะ แต่หยิบมาแล้วจะมีปัญหาอะไรตามมานี่สิ นี่แหละครับ เหตุการณ์เหล่านี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ใช้อย่างปกติ ไปสู่อีกเส้นทางหนึ่ง

.

3 – เดินไปสู่เป้าหมาย พอตัวเอกของเราตัดสินใจแล้วว่าจะเดินไปอีกเส้นทางหนึ่ง แล้วดำเนินการบางอย่างไป หรือว่าถูกบีบคั้นทำให้ผลของการตอบสนองนั้นต้องมีเป้าหมายอื่นมารองรับ ตัวละครของเราได้ล้ำเส้นไปสู่อีกโลกหนึ่งซึ่งไม่อาจจะหันกลับมาได้อีกแล้ว เช่น ตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว กินไม่ได้นอนไม่หลับ หากไม่พยายามจีบก็คงเน่าตายอยู่ที่บ้าน อันนี้ก็ต้องเดินหน้าล่ะ หรือเจอเงิน 500 ล้านวางทิ้งไว้ ว่าแล้วก็หยิบเอาไปใช้ รวยเละล่ะทีนี้ ทว่ามันเป็นเงินของพวกค้ายาเสพติดเอาเงินมาแลกของ พอรู้ว่าเงินหายไปก็ตามฆ่าสิครับแบบนี้ แต่ตัวเอกของเราเอาเงินไปใช้เยอะแล้ว ฉิบหายแล้วไง คราวนี้ก็ต้องแก้ปัญหาที่ตามมากันล่ะ กลับไปยังจุดเดิมที่ยังไม่มีปัญหาไม่ได้แล้ว

.

Act 2

4 – เส้นทางใหม่ ตอนนี้ตัวเอกเรามีเป้าหมายที่จะต้องพุ่งชน ความคิด คำพูด และการกระทำก็จะไปในเส้นทางใหม่นี้ ในช่วงนี้ก็ดูมีความก้าวหน้า มีความหวังขึ้นมาเรื่อย ๆ ว่าสิ่งที่คาดหวังไว้จะประสบความสำเร็จ เช่น จีบคนที่ชอบติดและได้แต่งงานกัน หรือ จัดการปัญหาพวกค้ายาที่ตามฆ่าได้และยังคงความมั่งคั่งได้ด้วย

.

5 – ประสบปัญหา ในชีวิตจริงไม่มีหรอกครับที่ใครไม่เจอปัญหา แต่ปัญหาต่าง ๆ จะทำให้เราเติบโตขึ้นและก้าวข้ามมันไปได้ ซึ่งสิ่งปัญหาที่ข้ามได้จะอยู่ในช่วงข้อ 4 ทว่าข้อ 5 นี้ปัญหามันเกินเอื้อม และเขาไม่สามารถผ่านพ้นปัญหาอันหนักหน่วงนี้ไปได้ ปัญหาในที่นี้หมายถึงปัญหาในภายนอกนะครับ สภาพจิตใจไม่เกี่ยว (ถึงจะมีส่วนแต่ไม่ใช้ปัญหาหลัก)

.

6 – ความลังเลใจ ตอนนี้ตัวเอกเริ่มลังเจใจแล้วว่าจะต้องทำอย่างไรดี เขามองว่าอุปสรรคมันใหญ่เกินกว่าที่เขาจะข้ามไปได้ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากได้สิ่งที่เขาปรารถนา พูดง่าย ๆ คือจะถอดใจแค่นี้ หรือลุกขึ้น แล้วหาวิธีที่จะสู้กับมัน ซึ่งในกระบวนการนี้อาจจะต้องมีตัวละครอื่นที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ อย่างน้อยก็ต้องปลอบใจ ให้กำลังใจแหละ เพราะมันเป็นเรื่องยากที่ใครจะเข้มแข็งได้ตลอดเวลา และในช่วงนี้ตัวละครของเราอ่อนแอจากความพ่ายแพ้ต่ออุปสรรค

.

Act 3

7 – จุดพีคของเรื่อง หรือที่เราเรียกกันว่า Climax ในช่วงนี้จะมีการเดิมพัน (ไม่ใช่เล่นพนันนะ 555) กล่าวคือมันต้องเสี่ยงที่จะเสียทุกอย่างเพื่อให้ได้มาตามเป้าหมาย แต่จะได้หรือเปล่าอันนี้ไม่รู้ และเพราะการเสี่ยงนี่แหละมันทำให้เราต้องลุ้น ความสูญเสียต้องมีครับ แต่อาจจะไม่มากเมื่อเทียบกับชัยชนะ อย่างภาพยนตร์หลาย ๆ เรื่องเราจะเห็นรูปแบบในตอนท้ายว่ามันต้องสูญเสียอะไรบางอย่าง มันต้องมีคนเสียสละ เป็นเรื่องยากมากที่จะให้นิยายจบสวย ๆ โดยไม่ได้มีการสูญเสียอะไรเลย อย่างเรื่องแฮรี่ พอตเตอร์ กว่าจะจบก็ตายไปหลายคนแล้วครับ แต่ถ้าไม่ชนะมันจะตายกันมากกว่านี้อีก ฉะนั้น มันจึงจำเป็นต้องเสี่ยง จุดพีคของเรื่องมันจึงเป็นการเดิมพัน

8 – สถานการณ์คลี่คลาย ตอนสุดท้ายก็จะเป็นการสรุปครับว่าผลลัพธ์จากจุดพีคนั้นมีอะไรบ้าง เช่น จัดการจอมมารแล้ว ความสงบสุขกลับมาอีกครั้ง ไม่ต้องหวาดผวา พระเอกนางเอกลงลงเอยด้วยดี อย่างนี้เป็นต้น

.

เราควรกำหนดแต่ละ Act ในอัตราส่วนเท่าไหร่?

อันนี้แล้วแต่สไตล์และเรื่องราวของแต่ละท่านเลยครับ โดยส่วนตัว Act 1 นี่ผมจะเขียนแค่ 1 – 2 บท คือเปิดเรื่องราวอย่างรวดเร็วไปเลย เพราะส่วนใหญ่แล้วผมเขียนแนวแฟนตาซี จึงมีความตื่นตาตื่นใจมากกว่าที่จะรีบพานักอ่านไปยังโลกใหม่ ในตอนท้ายผมจะกันที่ไว้ให้ Climax 5 บท แล้วปิดจบอีก 1 บท ซึ่งจำนวนบทเหล่านี้ผมนับเอามาจากนิยาย 50 บทนะครับ

ฉะนั้นอัตราส่วนของ Act 1 : Act 2 : Act 3 จึงเท่ากับ 2 : 42 : 6 หรือถ้าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์จะได้ Act 1 = 4% : Act 2 = 84% : Act 3 = 12% ลองเอาไปปรับใช้ดูนะครับ